einn sit ég yfir drykkju, aftaninn vetrarlangan

í stofunni er rauður sófi með hrúgu í miðjunni
þessi hrúga er ég
ef ég hlustá Alice in chains breytist ég í hrúgu í miðjum rauðum sófa
þess vegna tekur Bjössi Alice in chains og felur hann
en ég fann hann og finn hvernig hrúgan magnast inní mér
í kvöld eru LEIKIRNIR
og ég er með kvíðahnút í maganum
vegna þess að liðið mitt er alsett gömlum prjónakellingum
ég fór út á svalir og lét regnið renna niður hálsmálið
fann hvernig haustsvalinn fékk hrollinn til að hlaupa niður bakið og oní tá
sem er notaleg tilfinning fyrir hrúguna í sófanum
köngulærnar eru búnar að yfirgefa mig
og stofan mín fyllist af litlum loðnum flugum
boðberar haustsins
í vikunni sem leið dó lítil stelpa á spítala í reykjavík
fékk hvíld frá lífi sem færði henni lítið annað en þjáningar
samúð mín er með mömmu hennar
sem má sennilega ekki eiga fleiri börn
og ég horfi á börnin mín
minn vinningur í lífinu
geri uppreisn gegn lísu litlu í hlekkjunum
og kyssi stelpuna mína sem lifir í heimi öskubusku og þyrnirósar
er á meðan er, segi ég nú bara
hún stendur fyrir framan mig með súkkulaðið út á kinn og biður um bleiku skærin
ætlar að klippa prinsessumynd handa pabba
pabba sem reynir að þrauka daginn inni í andlausu tómarúmi hinna fordæmdu
hér heima bíður hans allt sem lífið bíður uppá, fótbolti, prinsessa, lítill brosandi stubbur og hrúgan góða í sófanum

that´s all folks

Ljónið