Er upprisinn:)

Jæja gott fólk, ef eitthvert fólk er.

Ég ætla að endurvekja skrifin mín, þó ómerkileg séu. Ég er svo sem ekkert að afreka eitthvað stórkostlegt þessa dagana, lafi í fjarnámi, þó á mörkunum, vakna, borða og sef eins og flest allir. Eitthvað lætur vinnan standa á sér og því hef ég alltof mikinn tíma. Morgnarnir fara í að koma hernum af stað, kvöldin fara í að hlaupa á eftir ófriði heimilisins, Hrafnkatli Reyr sem er fjörugur sem lækur að vori. Hvað ég geri þess á milli fer eftir hugarfari, efnum og ástæðum. Mesti lærdómurinn þó, er að læra að vera einstæð móðir á ný, skrýtið og stundum ekkert sérlega skemmtilegt en venst með tíð og tíma... vonandi.
Nýársheitin féllu eitt af öðru, líkamsrækt, breytt matarræði, jóga..... fuku snarlega útum gluggann uppúr miðjum janúar:) Ég komst nefnilega að því að ég er best eins og ég er. Og svo voru þetta allt svo ótrúlega leiðinleg nýársheit.
Hins vegar er stóra áskorunin að hefja eitthvað vitrænt nám. Hvað það skal vera er ekki enn afráðið en eitthvað þarf til bragðs að taka í kreppu og atvinnuleysi. Góðar hugmyndir vitiborinna manna og kvenna eru vel þegnar!

En nú er ég hætt þessu svartsýnisrausi í bili

Adios

L